Niedoszacowane? Przeszacowane? Tendencyjne? Tak uważam, ale już się przyzwyczaiłem, więc nie odbieram ich na co dzień z refleksją, że coś tu nie gra. Bo gra, ale w tym sensie, że jak się na to i owo weźmie poprawkę to można coś z nich wyciągnąć. To nie to, to nie to… ale jednak coś brzydko pachnie…
To oczywiście dotyczy wyłącznie moich odczuć. Nie żadnej tam analizy iluś sondaży w jakimś czasie. Ale w końcu w wyborach decydują emocje, nieprawdaż?
Co, do licha? Co konkretnie jest inaczej niż zwykle?
Zacząłem sobie przywoływać obrazy przedstawianych w telewizji tabelek, rankingów etc. Szło to mniej więcej ta:
1.Kandydat X – tyle %, kandydat Y – tyle %, i tak dalej
2.Niezdecydowani – tyle%
3.Frekwencja – tyle%
Chyba tak to zawsze wyglądało?
A teraz? Kandydat X – tyle%, kandydat Y – tyle%... i nic. Nic więcej.
Nie zawsze, owszem. Niektórzy pokazują tych niezdecydowanych, ale chyba coraz częściej „uśrednia” się ich niezdecydowanie i dopisuje się ich proporcjonalnie do X-ów i Y-ków. No chyba żeby niezdecydowani wyginęli.
Dobra. To, powiedzmy, można odpuścić. Ale co z frekwencją?! Przyznam się szczerze, że ciężko mi było sobie z pamięci odtworzyć jakiś aktualny sondaż w zakresie frekwencji. Pomógł oczywiście Internet. Ale naprawdę nie jest to wartość eksponowana! Jeśli nawet jest podana, to jakoś tak w tle, po cichu. W telewizji wręcz pokazuje się ją „z partyzanta”, gdzieś z dołu, drobnym druczkiem.
Czemu tak? Czy temu, że frekwencja ma być żenująca, i wynosić ma poniżej 50%? I to deklarowana?
Doświadczenie uczy, że rzeczywista jest o 10-20% niższa niż deklarowana. Czego więc mamy się spodziewać? 35%? 40%.
Wydaje mi się, że czeka nas rekord i to na skalę niespotykaną nigdzie w świecie. Wybory prezydenckie z frekwencją z „trójką z przodu”. Ja się nie dziwię, że nikt tego teraz nie eksponuje, ale przecież to i tak wyjdzie w praniu. Najlepszy z ustrojów okazuje się być tak wspaniały, że mało kogo już interesuje.
Klęska demokracji. Klęska po prostu.
